9 resultaten
Primair: Dosisrespons relatie voor de drempel dosering pinda-eiwit tijdens de provocatietest die leidt tot een objectieve overgevoeligheidsreactie na behandeling met een van vier doseringen QGE031 of placebo.Secundair (alleen key parameters):…
Primair: Aantonen van werkzaamheid van QGE031 in vergelijking met placebo na 12 weken (Eczema Area and Severity Index (EASI)).Secundair: werkzaamheid (Investigator Global Assessment (IGA, 12 weken), EASI en IGA (6 weken), veiligheid, PK, PD,…
Het doel van de studie is om de werkzaamheid van talquetamab subcutaan(ly) (SC) in combinatie met daratumumab SC en pomalidomide (Tal-DP) en talquetamab SC in combinatie met daratumumab SC (Tal-D) te vergelijken met daratumumab in combinatie met…
Het belangrijkste doel van dit onderzoek is om de werkzaamheid, verdraagbaarheid en veiligheid van 13 4-wekelijkse s.c. doseringen van QGE031 te onderzoeken bij patiënten bij wie het astma onvoldoende onder controle is.
Een onderzoek met talquetamab met andere antikankertherapieën bij proefpersonen met multipel myeloom
Het doel van deze studie is om de veiligheid en verdraagbaarheid van talquetamab bij toediening in verschillende combinatieregimes te onderzoeken en om de veilige dosis(en) van de combinatieregimes voor talquetamab te identificeren.
De primaire doelstelling van dit onderzoek is de werkzaamheid van teclistamab monotherapie (groep A) te vergelijken met die van een door de onderzoeker te kiezen PVd of Kd (groep B: verder PVd/Kd genoemd) zoals beoordeeld door PFS (progressie vrije…
Primaire doelstelling:Vergelijken van het effect van ixa+dex versus pom+dex op progressievrije overleving (PFS) bij patiënten met recidiverend en/of refractair multipel myeloom (RRMM) die ten minste twee eerdere behandellijnen hebben gevolgd,…
Primaire doelstelling:Vergelijken van de werkzaamheid van belantamab mafodotin vs pomalidomide plus laaggedoseerd dexamethason (pom/dex) bij deelnemers met recidief/refractair multipel myeloom (RRMM)Secundaire doelstellingen:- Vergelijken van de…
Het begrijpen van de effecten van SGLT2-remmers in patienten met hartfalen zou er voor kunnen zorgen dat het behandelspectrum zou worden kunnen uitgebreid dan wel aangepast, om zo de morbiditeit en mortaliteit hiervan te verminderen.